วันพฤหัสบดีที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

The day I cried for my hometown



The day I cried for my hometown. I feel heartache and have no words to touch upon my full feeling. Just wanna cry out lound for the doom that happened in the City that I was born and raised.





ที่นี่คือกรุงเทพฯ บ้านเกิดของฉันเมื่อวันวาน ตั้งแต่เล็กจนมาถึงอายุ ณ ขณะนี้ ไม่เคยคิดถามตัวเองเลยว่ารู้สึกอย่างไรกับบ้านเกิดของตัวเอง ใช้ชีิวิตเหมือนคนปกติทั่วไป ตอนเด็กก็จากบ้านไปโรงเรียนแล้วกลับมาบ้าน พอตอนโตก็ออกจากบ้านไปทำงานแล้วก็กลับบ้าน ไปโน่นไปนี่ตามสถานที่พักผ่อนหย่อนใจเหมือนกับคนอื่นทั่วไป แล้วความรู้สึกล่ะ อยู่ที่บ้านแห่งนี้มานานหลายปีดีดักแล้ว รู้สึกอย่างไรหรือเปล่า คำถามนี้ไม่เคยเลยสักที ไม่เคยเกิดขึ้นในห้วงความคิด แต่แล้วเหตุการณ์เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม 2553 มันเกิดอะไรขึ้นกับบ้านของฉัน ใครก็ไม่รู้ที่คงไม่ใช่คนไทย เขาทำอะไรกับบ้านของฉัน เป็นเพียงเพราะเขาหลง งมงายกับเศรษฐีขี้โกง เห็นแก่ได้ ทำให้พวกเขาทำลายบ้านเกิดของฉันได้ถึงเพียงนี้ ฉันเห็นควันไฟ เปลวเพลิงพวยพุ่งอยู่ตามสถานที่ต่างๆ ในบ้านของฉัน ทำไมน้ำตาของฉันไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ฉันมารู้ถึงความรู้สึกของตนเองที่มีต่อบ้านเกิดก็วันนี้นี่เอง ฉันรักบ้านของฉันนักหนา บ้านของฉันกรุงเทพมหานคร ถึงแม้จะไม่สวยงามเพียบพร้อมเหมือนมหานครอื่นๆ เขา แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกว่าจะมีมหานครที่ไหนที่ดีไปกว่ากรุงเทพมหานครบ้านของฉัน ฉันรักบ้านของฉัน

ถึงแม้ว่าวันนี้กรุงเทพฯ บ้านของฉันจะไม่สวยงามเหมือนเมื่อวาน แต่ฉันเชื่อว่าอีกไม่นานกรุงเทพฯ ก็จะกลับมาเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือความสำนึกรักบ้าน รักประเทศของคนไทยทั้งมวลจะปรากฏออกมาให้เห็นมากขึ้น เพราะถึงวันนี้พวกเรารับรู้แล้วว่าการเมินเฉย เพิกเฉยไม่นำพาปัญหาส่วนรวม มันนำมาซึ่งความหายนะต่อพวกเราคนไทยอย่างไรบ้าง แม้ว่าน้ำตาของฉันและเพื่อนร่วมบ้านเดียวกันที่ไหลออกมาวันนี้จะเป็นน้ำตาแห่งความเศร้าเสียใจและสะเทือนใจ และอาจสร้างความพึงพอใจให้เศรษฐีขี้โกงชั่วช้าที่ตอนนี้เลื่อนระดับมาเป็นผู้ก่อการร้าย แต่ฉันมั่นใจว่าวันข้างหน้าน้ำตาที่จะไหลออกมาจากดวงตาของพวกเราชาวไทย จะเป็นน้ำตาของความตื้นตัน ปลื้มใจที่เรามีความสมัครสมานสามัคคีกันมากขึ้น ร่วมมือ ร่วมใจที่จะฟันฝ่าอุปสรรค และพร้อมที่จะช่วยกันนำพาชาติบ้านเมืองของเรา มั่นคง สถาพรต่อไป



video credit to youtube by ilovedoraemon2112, paul19781978

วันอังคารที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

"we live in a cynical world"




Jerry: "We live in a cynical world, a cynical, cynical world, and we work in a business of tough competitors. I love you. You complete me. And if I just had..."

Dorothy: "Shut up. Just shut up.....You had me at hello. You had me at hello."


ผู้เขียนนำคลิปหนังเรื่อง Jerry Maguire มาโพสท์ไว้ในตอนนี้เพียงเพราะความรู้สึกในตอนนี้เหมือนกับที่ Jerry พูดว่า เราอยู่ในโลกที่โหดร้าย เต็มไปด้วยการแก่งแย่งชิงดี น่าเหนื่อยหน่ายใจ แต่ดูเหมือนว่าคำว่า "ความรัก" จะเป็นสิ่งเดียวที่สามารถเติมเต็มความบกพร่องของจิตใจมนุษย์ "ความรัก" สามารถเป็นแสงสว่างส่องไปยังมุมมืดในใจคนได้ "ความรัก" ยังเป็นอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่สามารถลดทอนความโหดร้ายของโลกใบนี้ได้

ในหนังเรื่องนี้ Jerry ได้เข้าถึงความรักที่ Dorothy ที่มีต่อเขา และเป็นสิ่งเติมเต็มความพร่องในจิตใจ

ถึงตรงนี้ผู้เขียนอยากจะบอกว่าหนังฝรั่งหลายๆ เรื่อง ได้ให้สาระและคำพูดดีดีให้คนดูได้มาฉุกคิด สำหรับเรื่อง Jerry Maguire ก็เป็นหนังเรื่องโปรดของผู้เขียนอีกเรื่องหนึ่งที่ชอบดูซ้ำๆ หลายหน เพียงเพราะชอบ climax คำพูดของ Jerry ข้างบนนั้น key words คือ "cynical world" และ "you complete me" คำพูดสองคำนั้นกินใจจริงๆ

หันมาดูสถานการณ์บ้านเรา ก็คงเข้าข่าย cynical world สำหรับคนอย่างเราๆ ก็คงต้องมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบ้านเมืองให้เข้าใจว่ามันเป็นไปตามแบบ cynical world เพราะมีสิ่งนั้น สิ่งนี้จึงเกิด ตอนนี้ที่เราๆ สามารถทำได้อย่างเดียวคือ "ให้ความรัก" "เติมความรัก" ให้กับคนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นความรักในรูปแบบใดก็ตามที ผลที่ตามมามันอาจจะทำให้โลกนี้ลดความโหดร้ายลงก็ได้

ในช่วงวันหยุดราชการในพื้นที่ กทม. ระหว่างนี้ขอแนะนำให้ดูหนังฝรั่ง sound on film ไปพลางๆ ฝึกฟัง พูดภาษาอังกฤษตามตัวละครในหนัง เผื่อว่าวันข้างหน้าต้องเป็นคนไทยทิ้งแผ่นดิน เพื่อไปอยู่แผ่นดินที่มีความ cynical น้อยกว่านี้จะได้ไม่ลำบากมากนัก

ก็ขอให้ผู้อ่านทุกคนมีความสุขตามอัตภาพ ณ เวลานี้ เป็นทั้งคนที่เติมเต็มความพร่องในใจแก่ผู้อื่น และก็เป็นผู้ได้รับการเติมเต็มในใจที่ยังพร่องจากคนที่เรารัก สำหรับการเล่าเรื่องที่แคนาดา ก็จะขอผลัดเป็นในโอกาสถัดๆ ไป ขอบคุณที่ตามอ่านบล็อกของผู้เขียนมาอย่างต่อเนื่อง อยากจะบอกทุกคนว่า "you complete me"

video credit to youtube by myextension 2002

วันพุธที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

วันฉัตรมงคล




ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน Long Live my beloved King. I'm pround to be Thai and Your Majesty's subject.







ประชาชนเฝ้ารับเสด็จในหลวงและพระบรมวงศานุวงศ์จากศิริราชถึงพระบรมมหาราชวัง ในวันฉัตรมงคล ๕ พฤษภาคม ๒๕๕๓ ท่ามกลางพสกนิกรที่ถวายพระพร "ทรงพระเจริญ" ตลอดเส้นทาง
The King's Motorcade Route to the Royal Grand Palace to celebrate his 60th Annivasary of the Coranation Day on 5 May 2010. "Long Live the King" cheered by Thais.


ขอบคุณวีดีโอจาก youtube by sakooclub และ mahhaudj